ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
امام حسین(ع) در یکی از منزلگاههای مسیر کربلا سر بر بالین نهاد و به خوابی سبک رفت و بیدار شد و فرمود: «در رؤیا دیدم که هاتفی میگفت: شما در مسیر شهادت هستید...».
چند روزی بیش نیست که امام حسین(ع) کاروان خویش را از مکه بهسوی کربلا حرکت داد؛ کاروانی که بناست تحت ولایت امام عالم و معلمی الهی از ظلمات نفس بهسوی آسمانی از نور سیر داده شود و آشیانه خویش را در اعلی علیین بنا کند و در نهایت به لقای خداوند دست یابد. اما امام حسین(ع) در آغازین لحظات حرکت کاروان شرطی را برای این سلوک نورانی تعیین کرد و فرمود «هرکس قصد دارد نفس خویش را در راه ما قربانی کند و آماده ملاقات با خداست، با ما حرکت کند.
لذا هر اندازه کاروانیان به کربلا یعنی مکان عروجشان نزدیکتر میشدند، این دو ویژگی در کلام و رفتارشان نمایانتر از گذشته میشد؛ یعنی شوق ایثار و جانبازی در راه امام و نیز شوق رسیدن به لقای خداوند.
این کاروان آسمانی در ادامه حرکت خود به منزلگاه "ثعلبیه" رسید. وقت ظهر بود، امام سر بر بالین گذاشت و به خوابی سبک رفت و بیدار شد و فرمود: «در رؤیا دیدم که هاتفی میگفت: شما در مسیر شهادت هستید و مرگ شما را به جنّت میبرد؛
فرزندش علی عرض کرد: پدرجان، مگر ما بهحقّ نیستیم؟
فرمود: «چرا پسرم، سوگند به او که بازگشت بندگان بهسوی اوست».
عرض کرد: بنا بر این پدرم! ما از مرگ ترسی نداریم.
حسین علیه السّلام فرمود: «خدا تو را بهترین پاداشی که هر فرزندی را در برابر پدر میدهد بدهد».
موفق باشید . . .
روزه در روز غدیر خم معادل روزهی تمام عمر دنیاست اگر کسی به اندازه تمام عمر دنیا زنده بماند و تمام آن را روزه بگیرد ثواب آن به اندازه ثواب روزه در روز غدیر است و روزه روز غدیر نزد خداوند عزوجّل معادل صد حج و صد عمره مقبول است و روز غدیر عید بزرگ الهی است و خداوند عز و جل هیچ پیغمبری را مبعوث نکرده مگر آنکه این روز را عید گرفته است و حرمت آن را دانسته است و نامش در آسمان روز عهد معهود است و نامش در زمین روز میثاق مأخوذ و جمع مشهود است. (منبع: تهذیب الأحکام، ج 3، ص 143)
مفضّل بن عمر میگوید به امام صادق (ع) عرض کردم: ... سرورم مرا به روزه آن روز ( غدیر خم) أمر میکنید؟ امام (ع) سه مرتبه فرمود: آری به خدا قسم. روز غدیر خم همان روزی است که خداوند توبه آدم ع را پذیرفت، پس به شکرانه اش آن روز را روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که خداوند متعال ابراهیم (ع) را از آتش نجات داد، پس به شکرانه اش آن روز را برای خداوند متعال روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که موسی (ع) هارون را به عنوان نشانه بر پا کرد، پس به شکرانهاش آن روز را برای خداوند متعال روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که عیسی (ع) وصیّ خود، شمعون صفا را منصوب کرد، پس به شکرانه اش آن روز را برای خداوند عز و جل روزه گرفت. روز غدیر خم همان روزی است که رسول خدا (ص) علی (ع) را بعنوان نشانه بر پا کرد و فضیلت آنروز و وصیش را آشکار کرد، پس به شکرانهاش آن روز را برای خداوند تبارک و تعالی روزه گرفت و براستی روز غدیر، روز صیام و شب زنده داری و إطعام و صله برادران (مومن) است و در آن رضایت (خداوند) رحمان و ذلت و خواری شیطان است. (منبع: إقبال الأعمال، ج 1، ص 466)
موفق باشید ...
عرفات، صحرایی است در 21 کیلومتری شهر مکه مکرمه که در جنوب شرقی حجاز واقع شده است.
این صحرا خارج از محدوده حرم بیت الله الحرام به حساب می آید. این صحرا در بیشتر سال غیرمسکونی است ولی همزمان با آغاز مناسک حج ابراهیمی و در روز نهم ماه ذیالحجه که روز عرفه است، زائران از منا به صحرای عرفات میروند تا مهمترین بخش از مناسک حج را برگزار کنند.
در روایات و منابع تاریخی متعدد و معتبری آمده است که پیش از حضرت ابراهیم (ع) حضرت آدم، همراه با فرشته مقرب جناب جبرائیل، مناسکی الهی را در همین صحرا انجام دادند.
ایشان در روز نهم ذی الحجه وارد همین صحرا می شوند و تا غروب آفتاب مشغول به نیایش و توبه می شوند تا اینکه (طبق اقوالی) همسرشان حوا را پس از نزول از بهشت در همین صحرا می¬بینند و هر دو باهم برای بازگشت به مقام بهشت دعا می کنند.
بعد از آنکه آدم علیه السلام در این مکان به گناهان خود اعتراف کرد و مورد عفو الهی قرار گرفت، نام عرفات بر این سرزمین نهاده شد.
علاوه بر این به استناد روایات، عرفات نامی است که بعد از ماجرای حضرت ابراهیم (ع) روی این سرزمین گذاشته شد. وجه تسمیه آن هم اشاره به این ماجرا دارد که حضرت ابراهیم(ع) در پاسخ به سوال جبرائیل که پرسیدند شناختی؟ فرمودند: عرفتُ... عرفتُ.
در این صحرا کوهی قرار دارد که حجاج از آن بالا میروند و دعا میخوانند. کوهی که در کتابهای تاریخی به نامهای جبل-الرحمه، قُرَین، اِلال و نابت نامیده شده است.
رسول خدا (ص) در صدر اسلام کلاس های درس خود را در دامنه کوه جبل الرحمه در همین صحرا برگزار می کردند و روایت شده است رسول خدا (ص) خطبه حجه الوداع را در آخرین حج دوران عمر بابرکتشان، بر فراز این کوه ایراد کردند.
در گذشته، مسجد کوچکی با نام مسجد الصَّخَرات نیز پایین کوه بود که آنجا به محل سخنرانیهای رسول خدا (ص) معروف بوده است. در همین صحرا نیز آخرین سوره از قرآن بر ایشان نازل شد.
از سیدالشهدا (ع) دعایی نقل شده است که ایشان در صحرای عرفات قرائت کرده اند. این، همان دعایی است که امروز علاقمندان از آن بهره می برند و خدای خویش را با آن می خوانند.
حضرت در این دعا و پس از حمد و ستایش خداوند متعال، دلایل شکل گیری حکومت اسلامی، لزوم مبارزه با کفر و طاغوت، ضرورت قیام علیه ظالم و سرکوب جنایتکاران را توضیح می دهند و با چشم هایی پر از اشک و با حالت تضرع تا غروب آفتاب نعمت های خدا را شکر می کنند و با خداوند منان به راز و نیاز می پردازند.
امام حسین (ع) پیش از واقعه کربلا و قرار گرفتن رو به روی لشکر باطل، در عین دعا و نیایش به تبیین دلایل قیام و ایستادگی خود می پردازند و در کنار آن ولایت پذیری را شکرانه نعمات الهی معرفی می کنند.
عرفه روز قبولی طاعات و عبادات و توبه و شنیده شدن و اجابت دعاست. خداوند در این روز به اصطلاح یک فراخوان عمومی داده است که بندگانش هر حاجتی دارند به خود او بگویند تا اجابت کند.
فراخوانی که شاید با تکیه بر منظومه تبیینی و در عین حال متضرعانه ای که به نام ادعیه و خصوصاً دعای عرفه در اختیار ماست، بنا دارد آمادگی و مقدمات لازم برای قیام اصلی قائم حضرت حجت (عج) را به دل ها و جان های آماده برساند.
موفق باشید . . .
دعای عرفه، عنوان دعایی است منسوب به امام حسین (ع) ، پیشوای شیعیان با حجمی حدود ۳۲۰۰ کلمه که با اختلافاتی جزئی در کتب مختلف نقل شده و مضمونش اعتراف به جایگاه خدا و اقرار به جایگاه انسان در هستی و نیز حمد و سپاس برای نعمتهای فراوان خداوند بر انسان، یادآوری مشکلات و تب و تابهایی که شخص در عمر خویش از بدو آفرینش تا کنون پشت سر نهاده و کوشش برای جلب رحمت الهی و طلب آرامش و عافیت از وی، همچون مهمترین خواسته انسان است.
گفته شده است حسین بن علی، این دعا را روز عرفه و در صحرای عرفات و کنار همراهانش بیرون خیمهها خوانده است. این دعای نسبتاً طولانی از اعمال مهم شیعیان در روز عرفه است که پس از نماز ظهر و عصر تا غروب خوانده میشود.
دعا در شب عرفه، مقبول و مستجاب است
در روایتی نقل شده است در شب عرفه هر دعای خیری که انسان بکند به اجابت می رسد و برای کسی که در شب عرفه اطاعت الهی را بکند و اعمال صالحه انجام دهد، معادل ۱۷۰ سال اطاعت و عبادت است؛ یعنی از نظر پاداش چنین چیزی به او داده می شود.
اعمال صالح، برابر ۱۷۰ سال عبادت است
این روایت، عظمت شب عرفه را می رساند. اولین مساله ای که درباره این شب تاکید شده، دعا کردن است و روایت وجود دارد دعا کنید! دعای خیر کنید! و بدانید این دعاها به اجابت می رسد. مقید باشید امشب، مشغول غیر عبادت نباشید! کاری کنید که اشتغالات کنار برود تا بتوانید به سوی عبادات و صالحات بروید!
فضیلت و تاثیرات عظیم دعای عرفه
وقتی چنین معادله ای هست که عبادت امشب مانند عبادت ۱۷۰ ساله است، خیلی انسان باید مراقبت بوده و جدیت داشته باشد. این خیلی قابل توجه است، چون این شب یکی از بزرگترین فرصت هایی است که ما داریم.
اثر دعا برای دیگران و پشت سر آنها
درباره دعا کردن هم باید گفت در روایتی از امام باقر (ع) آمده است حضرت فرمودند سریعترین دعایی که به اجابت می رسد، دعایی است که یک برادر مومن، برای برادر مومن دیگرش می کند و پشت سر او برایش از خدا خیر می خواهد نه در حضورش. یعنی هرکس برای دیگری دعا کند، بسرعت به اجابت می رسد.
موفق و سربلند باشید . . .