رهگذر راه نور

در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.

رهگذر راه نور

در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.

سر نهفته در قبله

قبله منحرف کردن ظاهر و جهت است از باقى جهات ، به جهت خانه خدا، پس ‍ بدان که مراد از توجه به قبله ، گردانیدن روى دل است از همه امورات به جانب امر خدا، و نیست مطلب و مقصدى سواى او و بدان که امور ظاهره ، همگى محو کند امور باطنه را، پس به سبب امور ظاهره ، ترقى مى کند به سوى امور باطنى ، و مراد از استقبال ، ضبط جوارح و اعضاء و تسکین دادن آنها است در یک جهت ، تا آنکه جبر و جور ننمایند ایشان بر دل .


 و بدرستى که جوارح ، هرگاه جور نمایند در حرکات و التفات خود به جهات مختلفه ، تابع خود مى نمایند دل را و به مى گردانند آن را از جانب خدا پس باید که روى دل تو با روى بدن تو، متوجه خدا باشند، و از اینجا است که فرمود: پیغمبر (صلى الله علیه وآله ): اما یخاف الذى یحول وجهه فى الصلوة ان یحول الله وجهه وجه حمار آیا نمى ترسد کسى که مى گرداند صورت خود را در نماز، از اینکه بگرداند خدا صورت او را مانند صورت حمار، به طورى که درک معنویات نتواند کرد و این نهى است از التفات به جانب غیر خدا.


پس ملاحظه عظمت و بزرگوارى او کن در حالت نماز، بدرستى که هر کس ‍ ملتفت شود به جانب راست و چپ خود در نماز، برگشته است از جانب خداى تعالى و غافل شده از مطالعه انوار کبریاى او و کسى که چنین باشد، زود محکم و دایم شود غفلت او.


 پس برمیگردد روى دل او، همچون دل حمار، در کم عقلى و قلت مطالعه در امور علویه ، و عدم تدبر و تذکر در علوم عقلیه و نقلیه ، و قرب به جانب اقدس الهى .


و بدان همچنان که متوجه نمى تواند شد روى ظاهر به جانب خدا مگر به گردانیدن روى از جوانب دیگر به سوى کعبه ، همین طور برنمى گردد روى دل به جانب خداى تعالى ، مگر به خالى گردانیدن او از ما سوى الله تعالىو به تحقیق فرموده است پیغمبر خدا (صلى الله علیه وآله ): و اذا قام العبد الى صلاته و کانه هواه و قلبه الى الله ، انصرف کیوم و لدته امه هرگاه بنده خدا بایستد به نماز و دل و قلب او به سوى خدا باشد، فارغ مى گردد از نماز، مانند روزى که از مادر زائیده شده .


 یعنى : دیگر گناهى براى او نخواهد ماند حضرت صادق (علیه السلام ) فرموده : اذا استقبلت القبلة فایس من الدنیا و ما فیها و الخلق و ما هم فیه ، و استفرغ قلبک عن کل شاغل یشغلک عن الله تعالى ، و اذکر وقوفک بین یدیه یوم تبلو کل نفس ما اسلفت و ردوا الى الله مولاهم الحق وقف على قدم الخوف و الرجاء .



هر وقت متوجه قبله شدى ، نا امید و ماءیوس باش از دنیا و آنچه در دنیا است و از خلق و آنچه خلق در آنند، و خالى کن دل خود را از هر چیزى که مشغول گرداند تو را از یاد خدا، و به یاد آور ایستادن خود را در برابر خدا، در روزى که هر کسى آزموده شود و به هرچه پیش فرستاده است و مردم برمى گردند به سوى آقاى حقیقى ، خود لاجرم بایست بر قدم بیم و امید.



آن وقت متوجه شو به تکبیرات سته ، و بخاطر بیاور عظمت و بزرگوارى حق ، سبحانه تعالى را و کوچک و فقیر شمار نفس خود و عبادت خود را، در جنب عظمت او و پستى همت خود، و تقصیر از قیام به وظایف عبادت و خدمت او سبحانه .


و تفکر کن در نزد گفتن : اللهم انت الملک الحق المبین ، لااله الاانت خداوندا توئى پادشاه بر حق و آشکار کننده حق و باطل ، نیست معبودى سزاوار پرستش بجز تو. و بگذران به خاطر خود، نزد خواندن این دعا که خداوند سبحان خوانده است تو را به این خدمت و برپا بایست پیش ‍ وى بدرستى که او نزدیک است به تو؛ و اجابت مى کند دعاى دعاکنندگان را هرگاه بخوانند او را، مى شنود آواز ایشان را و در دست او است خیر دنیا و آخرت ، نه در دست دیگران .


و در نزد گفتن این کلمات : لبیک و سعدیک ، و الخیر، فى یدیک ، و الشر لیس الیک ، بلى ، بلى ، خدایا همراهى و اجابت مى کنم تو را، همه نیکیها در دست تو است و هیچ بدى نزد تو نیست منزه دان او را از اعمال نکوهیده ، و در دل خود ثابت دار محض هدایت و ارشاد را هنگام گفتن : والمهدى من هدیت هدایت شده و راه یافته آن کسى است که تو او را هدایت و راهنمائى کرده باشى و اعتراف کن به بندگى او سبحانه ، و به اینکه قوام وجود تو و ابتداء و انتهاى تو، از جانب خدا است . 


نزد گفتن تو: عبدک و ابن عبدیک ، منک و بک ، ولک و الیک بنده توام و فرزندان دو بنده توام ، از توام و با توام و براى توام و به سوى تو خواهم رجوع کرد.



کنایه از آنکه از تو است وجود بنده و به تو است قوام او، و از براى تو است ملک و بندگى او، و به سوى تو است بازگشت او و هو الذى یبدء الخلق ثم یعیده ، و هو اهون علیه ، وله المثل الاعلى ، فى السموات و الارض ‍ و هو العزیز الحکیم سوره روم ، آیه 27 و او است خدایى که ایجاد نموده خلق را، پس از این هم ، باز خواهد گرداند خلق را، و این امر براى او آسانتر مى باشد، و براى خدا است در خلقت مثل هرچه بهتر در آفرینش آسمانها و زمین ، و اوست گرانمایه بزرگوار درستکار.



پس بگذران در ذهن خود این امور حقه را، و ترقى کن از اینجا جائى که گشوده شود بر روى دلت ، اسرار الهى و دقایق حکمى و ملاقات کن فیوضات عالم بالا را، بدرستى که درهاى فیض و رحمت او، بسته نیست بر روى هیچکس از آفریدگان و ناامید نیست از رحمت او هیچ امیدوارى . اللهم اهلنا لطوالع اسرارک ، و کملنا بالوصول الى الوامع انوارک واجعلنا من الواقفین على کراسى ارادتک ، العاکفین على بساط کرامتک ، و تممنا من هذا النقصان ، و اهدنا الى طریق الرضوان ، وجد علینا بلطیف الاحسان ، و اعذنا من صفقة الخسران ، و اتنا من لدنک رحمة ، و هى ء لنا من امرنا رشدا خدایا ما را شایسته برخوردارى از اسرار خود بفرما، و کامل کن ما را براى تابشهاى نور خود، و قرار ده ما را از کسانى که مى نشینند بر تخت فرمان تو، و درنگ مى کنند پیوسته بر دستگاه کرامت تو، و تمام بفمرا ما را از این ناتمامى و هدایت کن ما را به راه خشنودى خودت و ببخش بر ما از احسان لطیف خود، و نجات و پناه ده ما را از سوداى زیان ، و بده به ما از نزد خود رحمت ، و مهیا کن براى ما از کار ما، راه نیک و صلاح را.




نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد