پیامبر خدا (ص) می فرمایند:هر که نه به قصد نیازخواهى بلکه به نیت دیدن برادر مؤمن خود به خانه او رود، از دیدار کنندگان خدا انگاشته شود و بر خدا است که دیدار کننده خود را گرامى دارد.
امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند:برخورد برادران بهره بزرگی است اگرچه اندک باشند.
امام صادق (ع) می فرمایند: هر که به خاطر خدا به دیدن برادر خود رود خداوند عزّ و جلّ فرماید: تو مرا دیدار کرده اى و پاداشت به عهده من است و من به پاداشى کمتر از بهشت براى تو راضى نمى شوم.
امام کاظم (ع) فرموده اند:هیچ چیز به اندازه دیدار برادران از یکدیگر به خاطر خدا، ابلیس و سپاه او را در هم نمى کوبد.
یعقوب بن شعیب گوید:از امام صادق (ع) شنیدم، می فرمودند:هر که برادر خود را که در یک سوی شهر است دیدن کند برای رضاجویی خدا پس او زائر خدا است و بر خدا سزا است که زایر خود را ارجمند دارد.
امام جواد (ع) فرمودند:ملاقات و دیدار با دوستان و برادران - خوب -، موجب صفای دل و نورانیت آن می گردد و سبب شکوفائی عقل و درایت خواهد گشت، گرچه در مدّت زمانی کوتاه انجام پذیرد.
موفق باشید ...
پیامبر خدا (ص) می فرمایند:ازدواج طوق بندگى است. بنا بر این، هر کس از شما دختر خود را شوهر دهد، او را به بندگى داده است. پس هر یک از شما باید بنگرد که دختر عزیز خود را به بندگى چه کسى مى دهد.
امام رضا (ع) می فرمایند: از زن دادن به شرابخوار بپرهیز، که اگر به او زن دهى چنان است که دلاّل زنا شده باشى.
حسین بشار نقل می کند: به ابوالحسن (ع) نوشتم: من خویشاوندى دارم که از دخترم خواستگارى کرده اما بداخلاق است. حضرت (ع) فرمودند:اگر بدخُلق است به او زن نده.
پیامبر خدا (ص) می فرمایند:از ازدواج با زن احمق بپرهیزید؛ زیرا همنشینى با او تباهى است و فرزندانش کفتار صفت هستند.
همچنین، آن حضرت (ص) به مردم فرمودند:از خضراء الدمن (گیاه روییده در خرابه) بپرهیزید. گفته شد: اى رسول خدا! خضراء الدمن چیست؟ فرمودند: زن زیبارویى که در خانواده اى فاسد رشد کرده است.
موفق باشید ...
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:خرد آدمى مایه سامان اوست، و ادبش مایه قوام او، و راستى اش پیشواى اوست و سپاس گزارى اش کمال او.
همان حضرت (ع) می فرمایند:برترین شرافت، ادب است.
همچنین، فرموده اند:جوینده ادب، دوراندیش تر از جوینده طلاست.
نیز می فرمایند:هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.
امیرمومنان (ع) همچنین می فرمایند: «ادب بیاموزید، زیرا که در این صورت اگر پادشاه باشید، برجسته می شوید، اگر میانه باشید، سرآمد می شوید و اگر تنگدست باشید، با ادبتان گذران زندگى می کنید.
امیرمومنان علی (ع) در این باره می فرمایند:زیاد سرزنش نکن، که سرزنش زیاد کینه مى آورد و به دشمنى مى انجامد.
امام کاظم (ع) به شخصى که از فرزندش شکایت داشت، فرمودند:او را نزن، بلکه براى مدتى کوتاه با او قهر کن.
امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند:برادرت را با نیکى کردن به او سرزنش کن و بدى اش را با بخشش به او پاسخ ده.
امام صادق (ع) می فرمایند:اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى، یک روز آن را براى ادب خود قرار ده تا از آن براى روز مُردنت کمک بگیرى.به امام (ع) گفته شد: این کمک گرفتن چگونه است؟ فرمودند: «به اینکه آنچه را از خود برجا مى گذارى، خوب برنامه ریزى کنى و محکم کارى نمایى.
امام رضا (ع) روایت می کنند که جبرئیل علیه السلام به نزد پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: اى پیامبر خدا! خداوند تو را سلام مى رساند و به تو مى فرماید:بخوان به نام خداى مهر گسترِ مهربان، هرگز به آنچه اصنافى از ایشان را از آن برخوردار کرده ایم، چشم مدوز که زیور زندگى دنیاست تا ایشان را بیازماییم و بدان که روزىِ پروردگار تو بهتر و پایدارتر است، پس پیامبر خدا (ص) (ص) به کسى فرمودند تا جار بزند: هر کس با عمل به این آیه به ادب خدا آراسته نگردد، روحش با حسرت از دنیا جدا مى شود.
موفق باشید ...
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:من همان دعاى ابراهیم هستم که هنگام ساختن پایه هاى کعبه گفت :اى پروردگار ما! در میان آنان رسولى از خودشان برانگیز...
همچنین، ایشان می فرمایند:نخستین کسى که روز قیامت بر خداى عزیز جبّار وارد مى شود، من هستم و کتاب او و اهل بیت من و سپس امّتم. آنگاه از آنان مى پرسم که با کتاب خدا و اهل بیت من چه کردند.
آن حضرت (ص) در بیان فضایل خود بر دیگر انبیای الهی می فرمایند: «به من چهار برترى بر دیگر پیامبران داده شده است: من به سوى همه مردم فرستاده شده ام، همه زمین براى من و امت من سجده گاه و پاک کننده قرار داده شده است ... به وسیله رعب و وحشت یارى شده ام که از مسافت یک ماه راه، خداوند در دل دشمنان من رعب مى افکند و غنائم براى ما حلال شده است.
علاوه بر این می فرمایند:به من چهار برترى بر دیگر پیامبران داده شده است: من به سوى همه مردم فرستاده شده ام، همه زمین براى من و امت من سجده گاه و پاک کننده قرار داده شده است ... به وسیله رعب و وحشت یارى شده ام که از مسافت یک ماه راه، خداوند در دل دشمنان من رعب مى افکند و غنائم براى ما حلال شده است.
امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند: با رسول خدا صلى الله علیه و آله به وادى [مکّه] رفتم، بر هیچ سنگ و درختى نمى گذشت، مگر اینکه مى گفت: سلام بر تو اى رسول خدا! و من آن را مى شنیدم.
ایشان همچنین فرموده اند: خداوند او را در زمانى برانگیخت که مردم در وادى حیرت سرگشته بودند و در فتنه و فساد دست و پا مى زدند و هوا و هوس ها عقاید گونه گون آنان را فریفته و نخوت و کبر آنها را به لغزش کشانده بود.
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «خداوند سبحان محمّد صلى الله علیه و آله را به حق مبعوث کرد، آنگاه که پایان دنیا نزدیک شده و آخرت روى آورده بود و روشنایى و درخشش آن به تاریکى گراییده بود و مردم آن در سخت ترین اوضاع به سر مى بردند، بسترش زبر و ناهموار و مهارش در آستانه از هم گسیختگى و مدتش به سر رسیده، و نشانه هاى نابودیش نزدیک بود و مردمش در شُرُف نابودى بودند.
موفق باشید ...
امام حسن عسگری (ع) به نقل از پیامبر (ص) فرموده اند: کسی که از یاری ما اهل بیت ناتوان باشد اما در خلوت های خویش دشمنان ما را لعن نماید، خداوند صدای او را به تمامی فرشتگان می رساند.
پس هر یک از شما که دشمنان ما را لعنت نماید، خداوند صدای او را به فرشتگان می رساند. هنگامی که فرشتگان صدای آن فرد را شنیدند برای او طلب آمرزش می نمایند و می گویند:خداوندا به روح این بنده ات درود فرست که با تمام توانش در یاری اولیای او کوشید، اگر بیش از این توان داشت نیز انجام می داد.
ناگهان ندایی از جانب خداوند متعال می رسد و می گوید: فرشتگانم من به دعای شما درباره بنده ام پاسخ دادم و ندای شما را شنیدم و به روح او در میان ارواح نیکان درود فرستادم و او را از برگزیدگان نیکوکار قرار دادم.
موفق باشید ...
امام باقر (ع) میفرمایند: کسی که زیر چهل سالگی بمیرد، نابهنگام و به عمر غیرطبیعی مرده است و کسی که کمتر از چهارده روز بیماری بکشد و بمیرد، مرگش مرگ ناگهانی است.
از این رو، معصومین (ع) در سخنانی راه هایی را برای دور کردن اجل معلق از زندگی توصیه کرده اند.
امیرالمومنین على (ع) در این باره می فرمایند: «با صدقه دادن، عمرها طولانى مى شود.
امام صادق (ع) نیز می فرمایند:مردم بیش از آن که با عمر خود زندگى کنند ، با احسان و نیکوکارى خویش مى زیند. و بیش از آن که به سبب فرا رسیدن اجل خود بمیرند ، بر اثر گناهان خویش مى میرند.
امام رضا (ع) میفرمایند:ما برای زیاد شدن عمر، وسیلهای جز صلهی ارحام نمیشناسیم. چه بسا مردی که سه سال از عمرش باقی مانده، امّا به خاطر صله رحم، خداوند آن باقی مانده را 30 سال اضافه میکند. (یعنی 33سال) و خداوند آنچه راکه میخواهد انجام میدهد و کسی که از عمرش 33 سال باقی مانده است و به واسطهی قطع رحم خداوند سی سال از عمرش برمیدارد وآن را به 3 سال کاهش میدهد.
امام صادق (ع) فرموده اند:هر کس خوش نیت باشد، عمرش زیاد شود.
همان حضرت (ع) می فرمایند:اگر دوست داری خداوند بر عمرت بیفزاید، پدر و مادرت را خوشحال کن.
موفق باشید ...
هنگامی که حضرت محمد (ص) شهادت حسین (ع) و سایر مصیبت های او را به دختر خود، خبر داد؛ فاطمه (ع) سخت گریه نمود و عرض کرد: پدر جان؛ این گرفتاری چه زمانی رخ می دهد؟
رسول خدا فرمودند: زمانی که من و تو و علی در دنیا نباشیم. آن گاه گریه فاطمه شدیدتر شد. عرض کرد: چه کسی بر حسینم گریه می کند و به عزاداری او قیام می نماید؟
پیامبر فرمودند: فاطمه؛ زنان امتم بر زنان اهل بیتم و مردان بر مردان گریه می کنند و در هر سال، عزاداری او را تجدید می کنند.
پس روز قیامت که فرا رسد، تو برای زنان شفاعت می کنی و من برای مردان و هر که بر گرفتاری حسین گریه کند، دست او را می گیریم و داخل بهشت می کنیم. فاطمه جان؛ تمام دیده ها روز قیامت گریان است، مگر چشمی که بر مصیبت حسین گریه کند!
موفق باشید ...