سبک شمردن نماز، آثار نامطلوب دنیوی و اخروی در زندگی انسان دارد چنانچه دراین باره از رسول خدا (ص) روایت
شده است که ایشان فرموده اند: هر مرد و زنی که در نماز سستی کند و آن را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده چیز مبتلا می کند: شش بلا در دنیا، سه بلا هنگام مرگ، سه بلا در قبر و سه بلای دیگر در قیامت است. وقتی که از قبرش خارج میشود.
بلاهایی که در دنیا به او می رسد عبارتند از:
خداوند برکت را از عمرش می برد.
برکت را از روزیش میبرد.
سیمای صالحان را از چهرهاش می زداید.
هر عملی انجام دهد، پاداش نمیبرد.
دعایش به آسمان بالا نمی رود.
در دعای نیکو کاران، بهرهای برایش نیست.
بلاهایی که هنگام مرگش به او می رسد، عبارتند از:
با ذلت و خواری می میرد.
در حال گرسنگی میمیرد.
در حال تشنگی میمیرد، بطوری که اگر از رودخانه های دنیا سیراب گردد، بازتشنگی او برطرف نمیشود.
بلاهایی که در قبرش به او میرسد، عبارتند از:
خداوند فرشته ای در قبرش، بر او میگمارد، تا آزارش کند.
قبرش بر او تنگ میشود.
قبرش غرق تاریکی میگردد.
بلاهایی که روز قیامت، هنگام خارج شدن از قبر، به او می رسد عبارتند از:
خداوند، فرشته ای را مأمور می کند، تا او را بر روی صورتش بر زمین بکشاند درحالی که دیگران او را میبینند.
به سختی و شدت محاسبه می شود.
خداوند بر او نظر رحمت نمی کند و پاکیزه اش نمی گرداند و برایش عذابی دردناک خواهد بود.
آمده است پس از وفات امام صادق (ع)، ابوبصیر آمد، تا به ام حمیده تسلیت عرض نماید. ام حمیده گریست. ابوبصیر هم گریست. بعد ام حمیده به ابوبصیر گفت: ابوبصیر! نبودی و لحظه ی آخر امام را ندیدی، جریان عجیبی رخ داد.
امام در حالتی فرورفت و بعد چشمهایش را باز کرده، فرمود: تمام خویشان نزدیک مرا خبر کنید بیایند و بالای سر من حاضر شوند.
ما نیز همه را دعوت کردیم. وقتی همه جمع شدند. امام در لحظات آخرعمرش، چشم باز کرده، به جمعیت رو کرد و فرمودند:شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نخواهد رسید. امام (ع) این را گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : آن کس که اندوهی از قلب و چهره ی انسان مومنی بزداید ، خداوند در روز رستاخیز اندوه از قلبش
بزداید .
موفق باشید ...
یحیی بصری می گوید: حدیث کرد ما را محمد بن زکریا جوهری از محمد بن عماره از پدرش از امام صادق(ع) از پدرش امام باقر(ع) و از پدرانش که رسول خدا (ص) فرمودند: خداوند برای برادرم علی بن ابی طالب (ع) فضایل بی شماری قرار داده است.
هر کس یکی از فضایل او را ذکر کند و اقرار به آن ها داشته باشد خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد، هر چند با گناه جن و انس به جهان دیگر وارد شود.
هر کس یکی از فضایل علی بن ابی طالب را بنویسد، تا هنگامی که اثری از نوشته باقی است همواره فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند و هر کس به یکی از فضایل او گوش فرا دهد خداوند گناهانی را که از راه شنیدن مرتکب شده است می آمرزد و هر کس به نوشته ای از فضایل او نگاه کند خداوند گناهانی که از راه نگاه کردن انجام داده است می آمرزد.
سپس رسول خدا (ص) فرمودند: نگاه کردن به علی بن ابی طالب عبادت است و ایمان هیچ بنده ای جز به دوستی او و بیزاری از دشمنانش پذیرفته نمی شود.
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : گمان خود را نسبت به خدا نیکو کن ، زیرا هرکس گمانش به خدا نیکو باشد ، خداوند مانند گمانش با
او رفتار خواهد کرد .
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : آن کس که اندوهی از قلب و چهره ی انسان مومنی بزداید ، خداوند در روز رستاخیز اندوه از قلبش
بزداید .
موفق باشید ...
پیامی اخلاقی از امام رضا (ع) :خداوند رحمت کند بنده ای که امر ما را احیا و زنده کند . یکی از حاضران پرسید : چگونه امر شما
را احیا و زنده می مشود ؟ فرمود : علوم ما را بیاموزید و به دیگران تعلیم دهید .
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : وقتی می خواهید ایمان افراد را بشناسید ، به زیادی نماز و روزه و حج و کارها و خدمات اجتماعی و
مناجات شبانه ای آنها ننگرید ، بلکه به صداقت و راستگویی و امانتداری آنان بنگرید .
موفق باشید ...
امام باقر (ع) در حدیثی- که آن را جابر جعفی روایت کرده است- اندوه، ناراحتی و نگرانی خود را از قیامت و جهان آخرت بیان داشته است؛
امام (ع) می فرماید: جابر! من در غم و اندوهم و قلبم نگران و پریشان است! جابر می پرسد: اندوه و نگرانی تان برای چیست؟
امام (ع) برای اینکه ذهن جابر را از تصورات دنیایی راجع به این نگرانی امام پاک کند، ابتدا توضیح می دهد که نگرانی شان به خاطر دنیا و متاع دنیایی نیست و می فرماید:جابر! کسی که دین خالص و ناب الهی در قلبش راه یافته باشد از غیر خدا روی برتافته و قلبش تنها متوجه خداوند است ، مگر دنیا چیست و چه می تواند باشد!
آیا دنیا جز همین مرکبی است که بر آن سوار می شوی، یا لباسی است که می پوشی و یا همسری است که به او رسیده ای! آن گاه امام (ع) ضمن بیان نگرانی و دل مشغولی افراد مؤمن و پاکدامن و باتقوا نگرانی خود را این چنین بیان می کند:
جابر! مؤمنان، دل به بقای دنیا نبسته اند و خود را از قرار گرفتن در آستانه ی آخرت، ایمن نمی پندارند. فتنه ها و نیرنگ های دنیا، گوش شان را از شنیدن ذکر خدا کر نکرده است، جلوه های زندگی دنیا، چشم شان را از دیدن نور الهی، کور نساخته است. از این رو، پاداش نیکان را دریافت کرده و به رستگاری رسیده اند.
همانا تقواپیشگان، از همه ی مردم دنیا کم خرج ترند و در خدمت به دیگران از همه پیشتازتر و کوشاتر. اگر ارزش های الهی را از یاد ببری، آنان به یادت می آورند، اگر به یاد خدا باشی تو را در این راستا یاری می دهند، زبانشان همواره گویای حقوق الهی است و تمامی وجودشان برپا دارنده ی فرمان های خدا. با محبت حق، از هر محبتی چشم پوشیده اند و با قلبشان به خدا و محبت او چشم دوخته اند.
در راستای اطاعت فرمانروای هستی، با دنیا بیگانه اند برای دنیا به مخالفت با مالک و فرمانروای جهان برنمی خیزند می دانند که زندگی دنیا، یکی از مراحل حیات مستمر آنان است، بدین جهت دنیا را چونان منزلی در گذرگاه می بینند که کوتاه مدتی بر آن فرود آمده و ناگزیر باید از آن خارج شوند.
اهل تقوا، دنیا را همانند ثروتی می دانند که در خواب به چنگ آمده است و به گاه بیداری، از آن ثروت، هیچ اثری نباشد. پس بکوش! تا قوانین و ارزش هایی که خداوند در پرتو دین ر اختیارت نهاده، نگهبان باشی!
امام باقر (ع) خطاب به جابر می فرماید: جابر! آخرت سرای قرار و آرامش و جاودانگی است و دنیا خانه ی ناپایداری و فنا! ولی دنیازدگان گرفتار غفلتند و چنین می نماید که تنها مؤمنان دارای درک عمیق و اهل فکر و عبرتند.
این ها هستند که نواها و پیام های دنیایی گوششان را از شنیدن یاد خدا کَر نمی سازد و جلوه ها و زینت های آن، چشمشان را بر دیدن یاد خدا کور نمی گرداند.
افلح از امام باقر (ع) نقل کرده است: با امام (ع) به حج رفتیم. هنگامی که وارد مسجدالحرام شدیم و چشم حضرت به خانه ی خدا افتاد، پس حضرت گریسته و صدای گریه اش بلند شد.
به امام (ع) عرض کردم: پدر و مادرم فدایت! مردم نگاه می کنند، کمی آهسته گریه کنید. امام (ع) فرمود:چرا گریه نکنم در حالی که امیدوارم خداوند با نظر رحمتش به من بنگرد و من فردا در پیشگاه خدا آمرزیده باشم.!
افلح می گوید: امام (ع) پس از طواف نزد مقام ابراهیم (ع) پیشانی بر خاک نهاد و به سجده رفت. آن گاه که سر از سجده برداشت دیدم موضع سجده با اشک های امام (ع) تر شده است.
همچنین امام صادق (ع) در مورد نماز شب پدرش فرموده است: پدرم آنقدر شب ها به نماز می ایستاد تا آنکه پاهایش ورم کرد.
موفق باشید ...
کسی که اخلاق و لباس پاکیزه دارد و برای ترک گناه بعد از حج از قبل قصد می کند که خدایا حال که مرا دعوت کرده ای من نیز گناهان را ترک می کنم.
حقیقت عرفان حج ترک گناه است که اگر بی ریا باشد خدا نیز کمکش می کند اما اگر ریا کرد عملش فاسد می شود و فایده ای نخواهد داشت حتی اگر بسیار هم به حج برود.
امام صادق (ع) می فرمایند:الحجٌ عرفه یعنی کسی حاجی می شود که عرفه را بشناسد عرفه یعنی شناخت خدا و کسی که در عرفات است باید مشغول خدا باشد نه دنیا، همه مردم در عرفات در پی گمشده ای هستند و گاهی التفات دارند و گاهی نه مثل اینکه همه ما ادعای انتظار ولی عصر (ع) را داریم اما برای بسیاری از ما عادت شده است و اما عده ای منتظران واقعی اند و جستجو می کنند و می پرسند آیا امام زمان (عج) از ما راضی هستند یا نه؟
موفق باشید ...
هرگاه امت من مرتکب چندین عمل و گناه شوند، به بلا دچار می شوند.
عرض شد: یا رسول الله؛ آن اعمال چیست؟
پیامبر (ص) فرمودند: هنگامی که درآمدهای عمومی (بیت المال) تنها در دست عده ای قدرتمند باشد و در امانت خیانت ورزند و زکات دادن را برای خود زیانی بداند و مرد فرمانبردار (هوس های) زن خویش گردد و مادرش را نافرمانی کند و نسبت به
دوستش نیکوکار باشد اما نسبت به پدرش جفاکار و پست ترین مردم بر آنان حکومت و ریاست یابند و مردم از ترس آنان را احترام کنند و آوازهای نامشروع در مساجد بلند شود و مردان لباس هایی از حریر خالص بپوشند و آوازه خوانان زن به کار گرفته شوندوموسیقی بنوازند و زنا فراوان شود و دادن صدقه زیان و ضرر به شمار رود؛ در چنین هنگامی که می بایست منتظر بادی
(طوفانی) سرخ و یا فرورفتن در زمین و یا مسخ شدن باشند.
موفق باشید ...
امام باقر (ع) فرمودند: هیچ طاعتی به درگاه خداوند بالاتر و والاتر از انجام واجبات نیست، چنان که هیچ مصیبتی سخت تر از بی عقلی نمی باشد و هیچ معصیتی بدتر از سبک شمردن گناه و راضی بودن به حال خویش و آلودگی های خود نیست.
آن حضرت به فرزند خویش، جعفر بن محمد (ع)، فرموده اند: خداوند سه حقیقت را در سه امر نهفته داشته است:
رضای خویش را در طاعت و فرمانبرداری پنهان داشته است. پس هیچ طاعتی را کوچک و حقیر نشمار و هیچ فرمان خدا را دست کم نگیر، چه بسا رضای الهی در همان فرمان نهفته باشد!
خداوند خشم و غضب خویش را در گناهان مخفی داشته است. پس هیچ معصیتی را کوچک و هیچ گناهی را غیر مهم به شمار نیاور، چه بسا خشم خدا در همان گناه نهفته باشد!
خداوند بندگان نمونه و دوستانش را در میان خلق ناشناخته گذاشته است. پس هیچ انسانی را تحقیر نکن، زیرا ممکن است او از اولیای الهی و بندگان صالح و نمونه ی خدا باشد.
همچنین در سخنی دیگر امام محمد باقر (ع) می فرمایند: مطمئناً مهم ترین عبادت و بندگی به درگاه خدا، ورع و ترک گناهان است.
امام باقر (ع)می فرماید:
هنگامی که قیامت برپا شود، فریادگری ندا می دهد: کجایند صابران؟ گروهی از مردم برمی خیزند و به این ندا پاسخ می دهند. سپس آن منادی فریاد برمیآورد: کجایند متصبران (تحمل کنندگان تلخی و رنج صبر)؟ گروهی دیگر از مردم برمی خیزند و وی را پاسخ می دهند.
راوی از امام می پرسد: صابران و متصبران چه کسانی می باشند؟
امام باقر (ع) فرمودند: صابران آنانی هستند که در مسیر انجام واجبات شکیبا و استوارند و متصبران کسانی هستند که (علی رغم میل های درونی) از حرام دوری می جویند.
موقف باشید ...
امام باقر (ع) فرمودنداسلام بر پنج پایه بنیان نهاده شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت.
امام صادق (ع) فرمودند:مردهاى که در گور است دوست دارد که در برابر دنیا و آنچه در آن است، او را یک حج مى بود.
رسول اکرم (ص) به شخص ثروتمندى که موفق به حضور در مراسم حج نشده بود، فرمودند:به کوه ابوقبیس بنگر.
اگر به اندازه این کوه طلاى سرخ داشته باشى و آن را در راه خدا انفاق کنى هرگز به پاداش حجگزاران، دست نخواهى یافت.
امیرمؤمنان (ع) فریضه حج را چنین ترسیم کرده اند:خداوند حج خانه خود را بر شما واجب کرد؛ خانهاى که آن را قبله مردم قرار داد. مردم چونان تشنهکامان، که وارد آبگاه مىشوند، وارد آن مىشود و همانند کبوتران به آن پناه مىبرند.
زراره بن أعین به امام صادق (ع) عرض کرد: من چهل سال است درباره حج از شما مىپرسم و شما فتوا مىدهید؟! آن حضرت (ع) در پاسخ فرمودند:حج گزاردن دو هزار سال قبل از آفرینش آدم هم مطرح بود و تو مىخواهى مسائل آن در ظرف چهل سال به پایان رسد؟
همان حضرت (ع) می فرمایند: هیچ راهى از راه هاى خدا برتر از حج نیست مگر اینکه مردى شمشیر بردارد و در راه خدا جهاد کند تا شهید گردد.
نیت در سفر حج بسیار مهم است از این رو، امام صادق (ع) می فرمایند : حج دو گونه است: حج براى خدا و حج براى مردم، پس آنکس که براى خدا حج گزارد، از خداوند پاداش بهشت گیرد و آنکس که براى مردم حج بهجاى آورد، پاداش آن در روز قیامت با مردم است .
امیرالمومنین على (ع) فرمودند:خداوند حج را نشانه تواضع مردم برابر عظمت خود و پرچم افراشته اسلام و پناهگاه امن پناهجویان قرار داده است.
فرمودند:خداوند حج را وسیله دستیابى به رحمت خود و رسیدن به بهشت و موجب آمرزش و امتحان مردم، و زدودن کبر از دلها و ایجاد تواضع و فروتنى در درون جان آنان، قرار داد.
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : کسی که می خواهد عزیز ترین مردم باشد ، باید در نهان و آشکار ، تقوای خدا را پیشه سازد .
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : کسی که می خواهد عمرش طولانی و روزی اش افزون شود ، باید صله ی رحم به جای آورد .
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : آن که خود را در معرض تهمت قرار دهد ، نباید کسی را که به او گمان بد برده است ملامت کند .
لازم است که به این نکته در طول زندگی مان توجه کنیم که همه ما ناخود آگاه دستخوش حوادثی میشویم که حتی فکرش
را هم نمی کردیم برایمان اتفاق بیفتد ، اما به هر حال در چنین شرایطی که حادثه ای برایمان روی می دهد ، ممکن است با
انجام اعمال ناپسندی آن هم در جامعه نسبت به اتفاق پیش آمده واکنش هایی را داشته باشیم که منجر به تاثیر گذاری
عمیقی روی ما شود و حتی ما را با شخصیت جدیدی که خود نسبت به آن حادثه داشتیم بشناسند و از همان زمان به بعد
طور دیگری به ما نگاه کنند و همین باعث شود که دیگران را از خود به خاطر دید بدی که فقط با اعمال خودمان داشته ایم
سرزنش کنیم و حتی از آنها فاصله بگیریم که اصلا رویه ی درستی در زندگی نبوده و پیامدهای آن متوجه خود و دیگران
هم بشود .
در چنین مواقعی باید از قضاوت های سطحی جلوگیری کنیم و به دنبال رفع مشکل باشیم به جای اینکه از افراد فاصله بگیریم
پس بیایید خشونت و رفتارهای ناپسند خود را کنار بگذاریم و در مقابل حوادث کاملا خونسرد و با آوردن کلام های خوب
و نگفتن هرگونه کلام زشت به دیگران مشکل پیش آمده را حل کنیم که اگر این چنین عمل کنیم ، مطمئنا جامعه سالم
به دور از هرگونه تهمت نسبت به هم خواهیم داشت .
موفق باشید ...
امام رضا (ع) فرموده اند : خداوند متعال عمل بنده اش را مادام که اندیشه ی بدی نسبت به مومنی در دل داشته باشد نمی پذیرد .
اگر اهل نیکی هستید که درست نیست علیه کسی قدم بد بردارید و به او آزار برسانید که اینکار از دایره مسلمانی خارج است
و مطمئنا بعد از مرگ عذاب در پی دارد ، آنهم اگر تا قبل از مرگ از او حلالیت بطلبیم که شاید از عذاب ما کاسته شود و اگر از او
طلب حلالیت نکنیم که وای به حال طرف بعد از مرگ حتی اگر هم او به شما آزاری رساند شما باز هم خوبی کنید تا به او نشان
دهیم ما مثل تو نادان نیستیم ، چرا خوبی ، چون خوبی کردن دفع کننده ی بدی هاست و از اتفاقات بد جلوگیری می کند البته
به شرطی که در راه خدا باشد نه برای ریاکاری ، انشالله که این چنین باشد و اگر نیست بشود .
موفق باشید ...
امیرالمومنین علی (ع) فرموده اند : هر کس باطل را یاری کند ، به حق ستم کرده است .
به شما قویا توصیه می کنیم مبادا با اشخاصی که حقوق مردم را زیر پا می گذارند همکاری کنید حتی اگر آنها اقوام و
خویشان شما باشند یا صمیمی ترین دوستانتان ، بلکه با آنها دائم صحبت کنید و اگر دست از کار خلافشان برنداشتند از آنها
دوری گزینید که همکاری با آنها شما را هم همانند آنها خواهد کرد و از راه دین به دور خواهد کرد .
سعی کنید قبل از همکاری با هر فردی ابتدا او را بشناسید و سپس با او مرافعه کنید که خداوند نظاره گر بندگانش است و به
تمام آنچه می کنید آگاه است .
پس بترسیم از خدایی که ناظر بر اعمال ماست ، نه از کسانی که مبطلند و زورگو که مقابله با ظالم خود نوعی جهاد است و در راه خدا هم اگر باشد نه اینکه ریا باشد ، مطمئنا اجر فراوانی به همراه خواهد داشت .
آنهایی که حاضرند ، بسم الله ،خداوند یگانه شما را یاری خواهد کرد .
موفق باشید ...
دین مبین اسلام قطع رحم و بریدن رابطه از خویشان و بستگان را شدیدا نهى کرده است .
امام رضا (ع) فرموده اند : کسی که فقر و بیچارگی اش را برای مردم باز گو کند ، آبروی خود را برده است .
موفق باشید ...