ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
امام باقر (ع) فرمودند: هیچ طاعتی به درگاه خداوند بالاتر و والاتر از انجام واجبات نیست، چنان که هیچ مصیبتی سخت تر از بی عقلی نمی باشد و هیچ معصیتی بدتر از سبک شمردن گناه و راضی بودن به حال خویش و آلودگی های خود نیست.
آن حضرت به فرزند خویش، جعفر بن محمد (ع)، فرموده اند: خداوند سه حقیقت را در سه امر نهفته داشته است:
رضای خویش را در طاعت و فرمانبرداری پنهان داشته است. پس هیچ طاعتی را کوچک و حقیر نشمار و هیچ فرمان خدا را دست کم نگیر، چه بسا رضای الهی در همان فرمان نهفته باشد!
خداوند خشم و غضب خویش را در گناهان مخفی داشته است. پس هیچ معصیتی را کوچک و هیچ گناهی را غیر مهم به شمار نیاور، چه بسا خشم خدا در همان گناه نهفته باشد!
خداوند بندگان نمونه و دوستانش را در میان خلق ناشناخته گذاشته است. پس هیچ انسانی را تحقیر نکن، زیرا ممکن است او از اولیای الهی و بندگان صالح و نمونه ی خدا باشد.
همچنین در سخنی دیگر امام محمد باقر (ع) می فرمایند: مطمئناً مهم ترین عبادت و بندگی به درگاه خدا، ورع و ترک گناهان است.
امام باقر (ع)می فرماید:
هنگامی که قیامت برپا شود، فریادگری ندا می دهد: کجایند صابران؟ گروهی از مردم برمی خیزند و به این ندا پاسخ می دهند. سپس آن منادی فریاد برمیآورد: کجایند متصبران (تحمل کنندگان تلخی و رنج صبر)؟ گروهی دیگر از مردم برمی خیزند و وی را پاسخ می دهند.
راوی از امام می پرسد: صابران و متصبران چه کسانی می باشند؟
امام باقر (ع) فرمودند: صابران آنانی هستند که در مسیر انجام واجبات شکیبا و استوارند و متصبران کسانی هستند که (علی رغم میل های درونی) از حرام دوری می جویند.
موقف باشید ...
با تشکر از مطالب زیبانون