رهگذر راه نور

در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.

رهگذر راه نور

در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.

سر نهفته در نیت

وظیفه نیت ، عزم نمودن است بر اجابت فرمان و امتثال امر او به انجام رسانیدن نمازى را که واجب گردانیده است خدا آن را، و نگاه داشتن نفس ‍ است از چیزهایى که ناقض و مفسد نماز است و خالص ساختن نیت است از براى رضاى الهى ، به جهت امید ثواب و طلب قرب او و یک مرتبه عبادت آن است که اهل یقین آن را دارند که خدا را عبادت مى کنند از جهت آنکه او سبحانه ، سزاوار عبادت است و سواى پرستش و بندگى آن معبود حقیقى ، هیچ چیز منظور نظر ایشان نیست و این عبادت آزادگان و نیکوکاران است .


چنانچه حضرت امیرالمومین و سید الوصیین صلوات الله علیه مى فرماید که : ما عبدتک خوفا من العذاب ولا طمعا للثواب ، بل عبدتک لانک اهل للعبادة عبادت نمى کنم تو را به واسطه ترس از عذاب و نه به واسطه آرزوى پاداش ، بلکه عبادت مى کنم تو را به واسطه آنکه تو، سزاوار و مستحق پرستش هستى اگر عاجز باشى از این مرتبه عبادت ، بارى دریاب مرتبه تجار و کاسبان را، که کار مى کنند ایشان به جهت مزد، پس تو نیز عبادت کن به جهت دخول به بهشت پس اگر این مرتبه را نیز به هم نرسانده اى ، باش مانند بندگان و خدمتکاران ، که ایشان کار مى کنند در اغلب اوقات از راه خوف ضرب و عقوبت مولاى خود نه از راه اخلاص ‍ و این مرتبه به جهت خوف از عقاب است و تفکر کن در نیت و قصد خود، که از کدامیک از اینها است و اگر خداى ناکرده از راه عبادت باشد، ثوابى بر او مترتب نمى شود.


پس داشته باش منت خداى عزوجل را که تو را اذن داده است به مناجات با خود، و نظر کن که با چه کسى مناجات مى کنى و چگونه مناجات مى کنى و در این وقت سزاوار آن است که عرق کند پیشانى تو از خجالت و بلرزد پشت تو از هیبت و زرد شود روى تو از خوف الهى .


حضرت صادق (علیه السلام ) فرموده است که : الاخلاص یجمع صوالح الاعمال اخلاص به خداوند، جامع همه کارهاى شایسته است و این اخلاص یک معنائى است که آن کلید قبولى است یعنى : قبولى و شایستگى به سبب معنى اخلاص است و اول مرتبه معنى اخلاص آن است که ، بنده بذل نماید طاقت خود را در طاعت الهى و قدرى نداند عمل خود را در نزد خداى تعالى .


 پس واجب مى شود خداى تعالى را از براى آن عمل جزائى آگاه باش ، بدرستى که اگر خداى تعالى مطالبه کند از بندگان که وفا نمایند به حق بندگى او، هر آینه عاجز آیند از اداى حقوق بندگى خود کما هو حقه و ادنى مرتبه مقام مخلص در دنیا، سالم بودن است از جمیع گناهان و در آخرت نجات از آتش دوزخ و رسیدن به بهشت است .



و نیز آن حضرت فرموده : صاحب النیة الصادقة صاحب القلب السلیم آدمى که داراى نیت راست و درست باشد، همانا آدمى است که داراى قلب و دل سالم است از جهت آنکه سلامت قلب ، خالى بودن آن است از خواهشهاى نفسانى و خالص و گردانیدن نیتها است از براى خدا در هر کارى .



چنانچه مى فرماید خداى تعالى : یوم لاینفع مال و لابنون الا من اتى الله بقلب سلیم سوره شعراء، آیه 88 و 89قیامت روزى است که مال و فرزند سودى ندارد، فقط سود با کسى است که با دل پاک به خدا وارد گردد.



پس نیت ظاهر مى شود از دل به قدر صفاى معرفت یعنى : هر قدر که معرفت صاف باشد، نیت خالص تر است و اخلاص مختلف مى شود به حسب اختلاف اوقات در قوت و ضعف ، و صاحب نیت خالص ، نفس و هواى او هر قدر دو مقهورند در تحت سلطان عظیم الهى و حیاى او.


موفق باشید ... 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد