شایعه پراکنی و سوءاستفاده از دیگران...

پیامر اکرم در توصیه خود به ابوذر غفاری می فرمایند:   

ای ابوذر برای دروغگو بودن فرد همین بس که هرچه را می شنود بازگو نماید.   

یعنی حتی در جایی که شنیده های او عین واقع باشد اما او بدون تحقیق و بررسی به بازگویی آنها بپردازد دروغگو محسوب می شود.با توجه به این سخن پیامبر می توان شایعه  پراکنی را از مصادیق دروغ دانست.سعی کنیم قبل از نقل  یک پبام از صحت آن مطمئن شویم. 

داستانی آموزنده را برایتان می نویسم در رابطه با این موضوع... 

فردی شایعه ای را درباره همسایه اش مدام تکرار می کرد.در عرض چند روز همه محل داستان را فهمیدند.شخصی که داستان درباره او بود آزرده و دلخور شد.بعد فردی که آن شایعه را پخش کرده بود متوجه شد که که کاملا اشتباه می کرده.او خیلی ناراحت شد و نزد خردمندی پیر رفت و پرسید برای جبران اشتباهش چه می تواند بکند؟ 

پیر خردمند گفت:به فروشگاهی برو و مرغی بخر و آن را بکش.سر راه که به خانه می آیی پرهایش را بکن  و یکی یکی در راه بریز.فرد تعجب کرد اما آنچه را که پیر گفته بود انجام داد. 

روز بعد مرد خردمند گفت:اکنون برو و همه پرها را جمع کن و برای من بیاور.در همان مسیر به راه افتاد و با ناامیدی دریافت که باد همه پرها را با خود برده است. 

 به پیش پیر خردمند ناامیدانه با سه پر رفت.پیر گفت:می بینی شایعه پراکنی این چنین است.پراکندنش کاری ندارد اما به محض این که چنین کردی دیگر هرگز نمی توانی کاملا آن را جبران کنی. 

سوء استفاده از دیگران... 

هرگز نباید معاشرت با دیگران را راهی برای رسیدن به خواسته های شخصی خود و دیگران قرار دهیم.امیر مومنان حضرت علی(َع) در سفارش خود به امام حسن می فرمایند: 

و حق برادرت را به اعتماد دوستی که با او داری ضایع مگردان زیرا کسی که حق او را ضایع کنی دیگر برادر تو نخواهد بود. 

یکی از مهمترین شرایط پایداری دوستی و معاشرت با دیگران رعایت انصاف در حق آنان است. 

امام علی(ع) می فرمایند: 

انصاف موجب پیوند دلها با یکدیگر می شود. 

بیاین از همین الان شروع کنیم و عادت های بدمون را کنار بگزاریم و درسترین کار را که باعث خشنودی خدا و بند هاش بشود را انجام بدیم.