رابطه اعتقاد و عمل ...

اعمال آدمى از اعتقادات او سرچشمه مىگیرد و میان ایدئولوژى و جهان بینى و یا حکمت نظرى و عملى ارتباط و پیوند وثیق و عمیق برقرار است.

میزان پاى بندى به تکالیف دینى به اعتقادات هر شخصى وابسته است. یعنى هر چه عقیده انسان نسبت به دین بیشتر باشد او در انجام فرائض دینى مقیدتر و تعهدات عملى او بیشتر است. 

بیجهت نیست که فرد معتقد به خدا و قیامت در اعمال و رفتارش تمام تلاش خود را در راه رضاى الهى مدّ نظر دارد و همه اهتمامش این است که به حرام نیفتد و سعى دارد که فرد مقیدى در جامعهاش قرار گیرد.

 فردى که داراى ضعف ایمان یا بى اعتقادى باشد هدف معین و مشخصى در زندگى ندارد و چون داراى هدف معینى نیست زندگى و حیاتش متزلزل است و چنین انسانى سعادتمند نخواهد بود.

صریح تر بگویم که انسان با اعتقادات دینى زنده است و هر چه معتقدات او قوى تر باشد زنده تر است در مقابل، انسان فاقد اعتقادات مذهبى از ارزشهاى انسانى بى بهره است.

 دلیل این سخن آن است که: اعتقادات مذهبى و ایمان دینى، تنها یک سلسله احکام و دستورات دینى به انسان ارائه نمىدهد بلکه شماى کلى نظام هستى را درنظر او تغییر مىدهد و مسیر زندگى او را متحوّل مىسازد.

موفق باشید ...