هرچه کنی به خود کنی ... پس بد نکنیم ...

خیر و شر اعمال انسان به خود او باز می‌گردد و اگر دیگران تحت تأثیر عمل او قرار گیرند، امری عارضی است؛ همانند گلستانی که رهگذران از بوی خوشش استفاده می‌کنند یا مزبله‌ای که بوی تعفنش دیگران را می‌آزارد .

اگر نیکى کنید به خود نیکى کرده‏اید و اگر بدى کنید به خود بد نموده‏اید .

قرآن در جای دیگری می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ عَلَیْکُمْ أَنفُسَکُمْ لاَ یَضُرُّکُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ»؛ «اى کسانى که ایمان آورده‏اید، به خودتان بپردازید. هر گاه شما هدایت‏یافتید، آن کس که گمراه شده است، به شما زیانى نمى‏رساند .

انسان‌ها در طول حیات خود با توجه به باورهایی که دارند، عمل می‌کنند. از نظر قرآن و عقل، برخی اعمال خوب و صالح‌اند و برخی اعمال بد و ناصالح. رفتار و منش انسان با دیگران گاهی خوب است و گاهی بد.

 در نگرش قرآن کارهای خوب و بد انسان، در مرحله اول به خود او بازگشت می‌کند. اگر کسی حتی به دیگران بدی کند، اولین کسی که متضرر می‌شود، خود اوست و در حقیقت او به خود زیان رسانده است. به عبارت دیگر، خداوند در دنیا و آخرت با ما آن گونه عمل می‌کند که ما با دیگران برخورد کرده‌ایم.

در حقیقت نتیجه خوبی‌ها و بدی‌های آدمی، به خودش باز‌می‌گردد: «مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فَعَلَیهَا»؛ «هر کس کار شایسته‌ای به جا آورد، برای خود به جا آورده است و کسی که کار بد کند، به زیان خود اوست .

موفق باشید ...