از یاد خدا غافل نشویم ...

توجه به خداوند در همه حالات و لحظات عنایتی است که خدا به بندگان خوبش می دهد .

برخی انسانها که اتفاقا در ناز و نعمتند و بدون هیچ سختی و بلیه ای زندگی دنیوی خویش را می گذرانند خود را خرسند وخوشبخت می دانند.اما در روایتی که از امام حسین علیه السلام نقل شده این ویژگی چیز خوبی نیست و نشان از واگذاری بنده به حال خود خبر می دهد.

غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد.

این امام همام در گفتار دیگر برای خویش چنین دعا می کنند :
خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتارى ‏ها) ادبم مکن.

موفق باشید ...