اسلام با فطرت ...

فطرت را مهم ترین مقوله  سبک زندگی میدانیم و برای این که در زندگی مدرن به فطرت دوباره توجه شود، به حکمت اسلامی نیاز داریم.

پیشرفت، فناوری محور است و برپایه عرضه و تقاضا حاصل می شود. باورمندان به پیشرفت فناوری محور معتقدند اگر جریان عرضه و تقاضا در جامعه و تمدن مورد نظر حاکم شود، انسان با کسب پول خوشبخت می شود.

انسان در الگوی جامعه پیشرفت محور، سودجو و منفعت طلب تلقی می شود و اخلاق در این تمدن مبتنی بر سرمایه داری است و پیشرفت، توسعه و جهانی شدن همین معنا را می دهد.

معتقدان تمدن پیشرفت محور بر این باورند که در روند تکامل، انسان های ضعیف نابود می شوند و مدام بین افراد و ملت ضعیف و قوی جنگ می شود و انسان قوی قادر است، ساختار اقتصادی تکامل یافته ایجاد کند.

فرهنگ کار، دومین فرهنگی است که بعد از جنگ در تمدن پیشرفت محور بر آن تأکید شده و در تمدن پیشرفت محور عقلانیت خارج از توان انسان است.

تلقی دیگری از پیشرفت در جهان وجود دارد که پیشرفت را فقط آن زمان مهم می داند که به زندگی انسان معنا ببخشد.

در این نوع تلقی، پیشرفت و دانش باید در خدمت طبیعت باشد و هر دانش  بشری که نتواند زندگی ما را پررنگ کند، دانش بیهوده ای تلقی می شود.

دانش زندگی محور، ضد فلسفه است. فلسفه تمام ابعاد وجودی را به مسئله ذهن تقلیل می دهد تا قدرت کسب کند. «فردریش نیچه» می گوید: «به محض آن که به لذت فکر کردید، لذت نابود می شود».

ماهواره و فضای مجازی فقط ابعاد زندگی روزمره را عمق می بخشد و زمانی که ساختار زندگی روزمره  اصل قرار گرفت، «اباحه گری» بسط می یابد.

این جامعه شناس سپس به بیان جزئیات سبک زندگی در اسلام پرداخت و گفت: سبک زندگی اسلامی بر مبنای فطرت است، بنابراین در اسلام جنگی میان غریزه و ایمان نداریم.

پیامبر اکرم(ص) به ابعاد فردی و اجتماعی زندگی توجه می کنند.

برای این که به فطرت در زندگی مدرن دوباره توجه شود، نیازمند حکمت اسلامی هستیم تا تعریفی از سبک زندگی اسلامی ارائه دهیم.

موفق باشید ...